Jesienią 1972 roku na salonie sa mochodowym w Turynie zaprezentowano następcę Fiata 500 (który we Włoszech cieszył się ogromnym powodzeniem - 4 miliony wyprodukowanych egzemplarzy) nowy samochód FIAT 126. Oprócz całkowicie zmienionego nadwozia w Fiacie 126 w prównaniu do modelu 500 wprowadzono szereg istotnych zmian: między innymi zwiększeno pojemność skokową silnika do 594 cm3, co wraz ze zmianą profilu krzywek wału rozrządu, komory spalania oraz typu stosowanego gaźnika spowodowało podniesienie mocy maksymalnej do 23 KM przy 4800 obr/min. i maksymalnego momentu obrotowego do 4 kGm przy 3400 obr/min. Zastosowano 4-biegowa skrzynię biegów z synchronizacją II, III i IV biegu (w modelu 500F - bez synchronizacji). Inne zmiany to: promieniowe opony 135-12, dwuobwodowy hydrauliczny układ hamulcowy, bezpieczna, dzielona kolumna kierownicy. Zamocowanie zbiornika paliwa przed osią kół tylnych, z lewej strony zwiększyło bezpieczeństwo przy ewentualnym zderzeniu czołowym oraz zwiększyło pojemność bagażnika do 100 dcm3 (pięćsetka posiadała zbiornik paliwa z przodu, w bagażniku). Pomimo zachowania rozstawu osi kół 1840 mm w porównaniu z 500F znacznie wzrosła pojemność wnętrza nadwozia, a zmiana położenia rozrusznika umożliwiła cofnięcie siedzeń tylnych. Bezpieczeństwo jazdy poprawiono między innymi przez duże powierzchnie szyb bocznych, brak ostrych linii nadwozia, zagłębione klamki drzwi. Produkowany w Polsce od 1973 roku w Fabryce Samochodów Małolitrażowych w Bielsku Białej Fiat 126p (na licencji Włoskiej) był więc efektem wieloletnich doświadczeń największej włoskiej wytwórni samochodów.